ศิลปกรรมในวิทยานิพนธ์ศิลปมหาบัณฑิต มหาวิทยาลัยศิลปากร พ.ศ 2546

แนวคิด

ผลงานวิทยานิพนธ์ ชุด “ความลึกลับ พลังอำนาจ และการถูกครอบงำ” สร้างสรรค์ ขึ้นเพื่อติดตั้งภายในโรงละคร “นาฎยศาลา หุ่นละครเล็ก” มุ่งแสดงออกถึงแนวความคิด กระบวนการและกรรมวิธี ในการสร้างสรรค์ผลงานศิลปะที่แสดงออกในลักษณะเฉพาะตน ที่มีต่อ สภาพสังคมปัจจุบัน ในรูปแบบผลงานที่มีลักษณะสำคัญของความเป็นไทย แบบจิตรกรรมไทย ประเพณีที่มีการพัฒนาปรับปรุง คลี่คลาย ตัดทอน ให้คงเหลือซึ่งสาระสำคัญที่สอดรับกับ แนวความคิดของการสร้างสรรค์ผลงาน ซึ่งสื่อถึงบรรยากาศที่ลี้ลับของจิตภายในที่ถูกครอบงำ ความไม่เป็นตัวตน การแสดงออกภายนอกที่ไม่ตรงกับความรู้สึกภายใน ผลงานจัดอยู่ในรูปแบบ ของศิลปะกึ่งนามธรรม (Semi Abstract) ที่มีสัญลักษณ์ และกลิ่นอายของศิลปะไทยประเพณีและ กำหนดขอบเขตของการสร้างสรรค์อย่างชัดเจน
ในส่วนของกระบวนการทำงานเริ่มจาก ค้นคว้าหาข้อมูลจากสิ่งแวดล้อมรอบตัวและจากเอกสาร หนังสือต่างๆ นำมาสร้างภาพร่าง จนถึงการสร้างสรรค์ผลงานจริงให้ใกล้เคียงตรงกับ ความรู้สึกและจินตนาการมากที่สุด โดยใช้เทคนิคสีอะคริลิคบนผ้าใบ เมื่อสามารถค้นหาแนวทาง ในการทำงานและได้สร้างสรรค์ผลงานขึ้นมาจำนวนหนึ่งแล้วก็ทำการหาสถานที่เหมาะสมที่จะติดตั้งผลงาน ซึ่งได้เลือกโรงละคร “นาฏยศาลา หุ่นละครเล็ก” (โจหลุยส์ เธียเตอร์) ในขั้น ต่อมาก็จะวิเคราะห์ถึงการออกแบบสถานที่ และบริเวณที่เหมาะสมที่จะติดตั้งผลงาน โดยมีการ จำลองสัดส่วนผลงาน ในการติดตั้งก่อนที่จะสร้างภาพร่างเมื่อได้ภาพร่างที่ลงตัว จึงนำภาพร่างมาขยาย กระบวนการสุดท้ายก็จะสร้างสถานที่จำลอง เพื่อแสดงให้เห็นถึงสถานที่จริงเมื่อมีการติดตั้ง ผลงานจริงลงไปแล้ว